Μάιος 1963, Γρηγόρης Λαμπράκης – Νοέμβριος 2015, Γιώργος Κουμουτσάκος
«Ποιός κυβερνάει αυτό τον τόπο;»…
Περισσότερο από μισός αιώνας χωρίζει τις δύο
εγκληματικές επιθέσεις του παρακράτους και του περιθωρίου. Πενήντα-δύο ολόκληρα
χρόνια! Κι όμως. Δεν καταλάβαμε τίποτα, δεν διδαχτήκαμε τίποτα, δεν αλλάξαμε σε
τίποτα. Αυτάρεσκοι και βέβαιοι για την ιστορική μας ανωτερότητα, τα πεπρωμένα της
φυλής και τα ελληνοχριστιανικά μας ήθη πορευόμαστε σαν χαμένοι, σαν ζαλισμένοι,
σαν απορημένοι, ανίκανοι να αντιδράσουμε στις κοσμογονικές αλλαγές της εποχής.
Αξιοθρήνητη
εικόνα πολιτισμικού πάρκινσον… Και η Αστυνομία; Τι κάνει η Αστυνομία; Ε;… Πολύ
απλά, περίπου ότι έκανε για να εμποδίσει το τρίκυκλο με τους Γκοτζαμάνη και
Εμμανουηλίδη στη Θεσσαλονίκη! Δείτε προσεκτικά τα video από τον ξυλοδαρμό του Κουμουτσάκου και
θα καταλάβετε. Και η Εκκλησία; Τι κάνει η Εκκλησία; Ποια ήταν η αντίδραση της Εκκλησίας
στην εγκληματική επίθεση; Ε;… Μα είναι αυτή ο κύριος φορέας και ο κύριος
προπαγανδιστής του μίσους, της μισαλλοδοξίας και της μη ανοχής. Και η
Δικαιοσύνη; Τι κάνει η Δικαιοσύνη; Ε;… Ξέρω, ξέρω. Θα μελετήσει νηφάλια τα
δεδομένα και θα εκδώσει με το πάσο της την απόφαση σε καμιά τριανταριά χρόνια. Απελπισία!
Από τη μια μεριά ένα κράτος-Μινώταυρος, δυνάστης του πολίτη. Και από την άλλη ένας
λαός αποχαυνωμένος, ένας ψευτοπαλληκαράς που ξέρει μόνο να διαλέγεται, εντός
και εκτός συνόρων, με τα παραφουσκωμένα από τον εθνικισμό μπράτσα του και που χαπακώνεται
κάθε μέρα με συμπληρώματα μίσους, φανατισμού, βίας και δυσανεξίας.
Θα δω πάλι αυτό το σαββατοκύριακο το “Z” του Γαβρά. Θα σιγοτραγουδήσω την εξαίσια μουσική του Μίκη. Θα καμαρώσω τον άτεγκτο στο έργο του νεαρό ανακριτή. Και θα δακρύσω για την άδικη μοίρα του γιατρού και βουλευτή, του μαραθωνοδρόμου για την Ειρήνη. Μα πιο πολύ, θα κλάψω για την τωρινή εικόνα της Ρωμιοσύνης. Που δεν μπορεί να πετάξει πια, δεν μπορεί να μάθει, δεν μπορεί να αγωνιστεί και να νικήσει.
5 Νοεμβρίου 2015
Ακολουθήστε μας στο facebook και στο twitter: